Ne saçma insanım ben

Ne saçma insanım ben! Bir yandan ağlıyorum aşkın verdiği acıyla, bir yandan devrim türküsü söylüyorum. Öle fanatik devrimci de değilim. Hatta devrimcide değilim. Sadece seviyorum. Köylüyü , emekçiyi... Onların hakkını savunmayı seviyorum, eşitliği seviyorum, özgürlüğü seviyorum!... Bağımsızlığı seviyorum. O.Çocukları'nı izledim daha demin, CD sini almıştım bozuk çıkmıştı. İzlemek bugüne nasipmiş. Gerçekten güzel bir film. Bir yandan 70'lere çaktırmadan dokundurma yaparken, bir yandan da o dönemki hayat kadınlarının ve çocuklarının yaşam hikayesini anlatıyor. O kadar güzel anlatmışlar ki...

Off!, her şey bir yana şu yaklaşan dersane ve ÖSS'de beni verem edecek. Daha şimdiden çalışmak istiyorum ama malum İzmir'de yaşıyorum. Havalar... Ama olsun bundan 3 hafta önce gittiğim matematik kursunun bana yararı dokundu, düşünün o sıcakta =) İnşallah güzel bir puan yaparımda kurtulurum şu ortamdan, kendi ayaklarımın üstünde durabilmeyi...

Ver elini İstanbul, Ankara, Eskişehir... Ulan!, herkes İzmir'e gelmek ister, en iyi eğitim İzmir'de ama ben dışarı gitmek isterim. Ama gitmek zorundayım, şu yaşta katil olmamak için gitmek zorundayım. Annem ile her gün kavga etmekten bıtkım. Gidecem, yakındır...

Neyse bu kadar yeter içimi döktüğüm. Hadi eyvallah,sağlıcakla kalın...